10+1 Συμβουλές Γραφής

Για αρχή να πω ότι ναι, δεν είμαι ούτε γνωστή και πετυχημένη συγγραφέας, ούτε έχω σπουδάσει κάτι σχετικό. Προσωπικά δεν έχω ούτε παρακολουθήσει μαθήματά δημιουργικής γραφής… Γράφω όμως τις δικές μου ιστορίες, και αυτό είναι αρκετό για να έχω κάποιες εμπειρίες, ή να έχω μάθει κάποιες συμβουλές που με βοήθησαν πολύ στο να ολοκληρώσω το βιβλίο μου.

Αυτές λοιπόν τις συμβουλές -ή τουλάχιστον όσες θυμάμαι- σκέφτηκα να τις μοιραστώ μαζί σας…

1. Γράψε για εσένα!

Το πρώτο πράγμα που έμαθα είναι ότι πρέπει να γράφω για τον εαυτό μου. Να γράφω αυτό που θέλω να διαβάσω, ανεξάρτητα από το αν αρέσει στους άλλους. Δεν εννοώ βέβαια να μην ακούς τις γνώμες τους, απλά από αυτά που σου λένε κράτησε αυτά που έχουν βάση, δικαιολογούνται και μπορούν να κάνουν την ιστορία σου καλύτερη.

Πάντα θα υπάρχει κάποιος που δεν θα του αρέσει αυτό που γράφεις, και πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα το αγαπάει. Δεν μπορείς να τους ικανοποιήσεις όλους, οπότε καλύτερα να έχεις ικανοποιήσει τον εαυτό σου.

2. Να είσαι αυθεντικός /-η

Μην γράφεις ότι είναι στη μόδα, απλά για να είσαι σίγουρη ότι θα αρέσει. Εντάξει αν είναι κάτι που όντως θέλεις να γράψεις, απλά την ιδέα που είδες μετέτρεψε την σε κάτι δικό σου. Κάτι καινούριο. Δεν υπάρχει παρθενογένεση, το ξέρω. Αλλά υπάρχει το ιδιαίτερο και το ξεχωριστό. Η έξυπνη ιδέα…

Σκέψου ότι και η περμανάντ ήταν στη μόδα κάποτε, αλλά θέλεις ακόμα να έχεις τα μαλλιά σου τόσο φουσκωτά που δεν θα μπορεί να δει ο «από πίσω» στο σινεμά;

3. Δείξε, μην το πεις.

Προσωπικά, προτιμώ βιβλία που μου περιγράφουν το συναίσθημα αντί να μου το λένε. Νιώθω σαν να μου μεταφέρουν αυτό που θέλουν να περιγράφουν, και σαν να καταλήγω να το αισθάνομαι και εγώ η ίδια.

Για παράδειγμα, μην πεις ότι κάποιος φοβάται. Σκέψου πως είσαι εσύ όταν φοβάσαι και περιέγραψε το. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις εκφράσεις του τύπου : «Τα άκρα του τρέμουν», «Ξαφνικά το οξυγόνο δεν είναι αρκετό για να γεμίσει τα πνευμόνια του» κτλ.

4. Κάνε τη συγγραφή, συνήθεια

Μέχρι να γίνεις μεγάλος και τρανός συγγραφέας θα πρέπει να δουλέψεις για να μπορέσεις να ζήσεις. Ίσως έχει και άλλες υποχρεώσεις όπως γατιά, σκυλιά ή και παιδιά. Θες να δεις τους φίλους σου και το γκομενάκι, το συμμερίζομαι.

Αν όμως θέλεις να τελειώσεις ένα βιβλίο, αν είναι το όνειρο σου, τότε πρέπει να γράφεις κάθε μέρα. Μπορεί να μην έχεις όρεξη μια μέρα, είναι λογικό, πρέπει όμως να κάτσεις και να ασχοληθείς κάπως με το βιβλίο σου.

Βρες έστω μισή ώρα να κάνεις έρευνα, να γράψεις μια καινούρια σκηνή, να διαβάσεις και ίσως να διορθώσεις κάτι από αυτά που έχεις ήδη γράψει, να προσθέσεις κάποιο διάλογο, το οτιδήποτε…

Δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι να ασχολείσαι με το βιβλίο σου κάθε μέρα, μέχρι να έρθει η στιγμή που το να μην ασχοληθείς θα σου φαίνεται λάθος.

5. Σταμάτα να βρίσκεις δικαιολογίες.

Το να κάτσεις τρεις μέρες συνεχόμενα και να ζωγραφίζεις σκηνές για το βιβλίο σου, ή να ψάχνεις πως θα δημιουργηθεί ο κόσμος σου, δεν είναι γράψιμο. Σίγουρα κάποιες φορές χρειάζεται, αλλά όχι συνέχεια.

Σταμάτα να ασχολείσαι με άλλα πράγματα αν δεν έχεις αφιερώσει έστω μισή ώρα για να γράψεις την ιστορία σου. Βέβαια η συγγραφή θέλει χρόνο, που δεν θα έχεις κάθε μέρα. Όταν όμως τον έχεις, αφιέρωσε τον σε εσένα και στο όνειρο σου.

Το instagram και οι ταινίες θα είναι εκεί να σε περιμένουν όταν θα έχεις τελειώσει το βιβλίο σου. Ο χρόνος όμως δεν περιμένει κανέναν…

6. Μην εξηγείς τα πάντα

Μία από τις καλύτερες συμβουλές που έχω ακούσει. Δεν χρειάζεται να εξηγείς τα πάντα, όπως για παράδειγμα αστεία που κάνουν οι πρωταγωνιστές σου. Άφησε το για όποιον το καταλάβει. Δεν είναι όλα, για όλους…

Επίσης, κάτι πολύ σημαντικό. Εσύ έχεις πλάσει τον κόσμο σου και ξέρεις τα πάντα, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το ξέρει και ο αναγνώστης.

Το χειρότερο πράγμα σε ένα βιβλίο κατά την γνώμη μου είναι το info dump. Ο αναγνώστης πρέπει να ξέρει μόνο αυτά που χρειάζεται, την κατάλληλη στιγμή.

Για παράδειγμα, αν στο βιβλίο σου έχεις διάφορες φυλές και ο ήρωας σου αντιμετωπίζει την «κακή» φυλή της υπόθεσης, δεν χρειάζεται να μάθει και για όλες τις υπόλοιπες. Όταν έρθει η ώρα τους.

7. Όταν δεν γράφεις, διάβασε…

Είτε βρίσκεσαι σε writing block, είτε απλά δεν έχεις τον χρόνο ή την διάθεση να γράψεις, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να ασχολείσαι με τα βιβλία.

Η ανάγνωση σε βοηθάει να εξελιχθεις, γιατί απο την στιγμή που γίνεσαι συγγραφέας παύεις να κοιτάς τα βιβλία με τον ίδιο μάτι.

Ξαφνικά, παρατηρείς όμορφες εκφράσεις, δίνεις περισσότερη προσοχή στο πως τελείωσε ένα κεφάλαιο, πώς ήταν μια σκηνή μάχης…

Όσο ζεις μαθαίνεις, και το διάβασμα είναι το καλύτερο σχολείο σου!

8. Οι αναγνώστες πρέπει να έχουν απορίες

Σκέψου σαν αναγνώστης. Σ’ αρέσει ένα βιβλίο που όλα απαντώνται αμέσως; Ή καλύτερα, βρίσκεις το ενδιαφέρον να συνεχίζεις να διαβάζεις αν δεν έχεις απορίες για το συμβαίνει;

Προσωπικά όχι.

Ναι, πρέπει να απαντήσεις σε κάποιες απορίες απλά όχι σε όλες. Άφησε να υπάρχει ένα μυστήριο ή όταν απαντήσεις σε μια ερώτηση, τότε να έχεις δημιουργήσει μια άλλη…

9. Μην διορθώνεις όσο γράφεις!

Πόσο δύσκολο, αλλά και πόσο απαραίτητο.

Όταν ξεκινάς να γράφεις το βιβλίο σου, ουσιαστικά λες την ιστορία στον εαυτό σου. Βάζεις όλες τις σκέψεις σου στο χαρτί. Όλα αυτά που θες να πεις και να δείξεις στον αναγνώστη.

Αν λοιπόν πας εσύ και διορθώσεις ότι έγραψες, θα χάσεις την στιγμή. Θα έχεις αναλωθεί στο να φτιάξεις κάτι που δεν είναι καν έτοιμο. Αν φτιάχνεις μια κατασκευή, πριν κάνεις το επόμενο βήμα, ελέγχεις κάθε φορά αν τα προηγούμενα είναι σωστά;

Όχι… Την τελειώνεις και μετά διορθώνεις τις ατέλειές.

Άσε λοιπόν τις διορθώσεις, άφησε τον εαυτό σου να δημιουργήσει και να ζήσει την ιστορία. Εξάλλου, γι’ αυτό λέγεται πρώτο draft. Μετά υπάρχει το δεύτερο, τρίτο… δέκατο! Έχεις πολλά στάδια μέχρι το τελικό draft. Οπότε χαλάρωσε και απόλαυσε την διαδικασία.

10. Beta Readers

Beta Reders ονομάζονται οι αναγνώστες που διαβάζουν το βιβλίο σου, όταν εσύ πιστεύεις ότι είναι έτοιμο για να το στείλεις στον εκδοτικό και σου λένε την πραγματική (!) τους άποψη.

Είναι το πιο σημαντικό στάδιο, διότι αυτοί βλέπουν την ιστορία με φρέσκο μάτι, σαν κάτι ξένο. Οπότε είναι οι κατάλληλοι για να σου βρουν Plot holes, να σου πουν αν κάτι δεν είναι κατανοητό, τι θα μπορούσες να προσθέσεις ή και να αφαιρέσεις.

Τους ακούς χωρίς στεναχώριες και πίκρες, γιατί είναι αυτοί που εσύ επέλεξες και εμπιστεύτηκες να σε βοηθήσουν να βγάλεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

11. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός…

Άφησα το καλύτερο για το τέλος.

Όσες συμβουλές και αν σου έχει δώσει κάποιος, ότι και αν σου έχει πει ότι «πρέπει» να κάνεις ή να διορθώσεις (π.χ. οι Beta readers σου), εσύ κρατάς μόνο αυτά που ταιριάζουν στο ύφος και τον χαρακτήρα του βιβλίου σου.

Αν για παράδειγμα κάποιος σου πει ότι αυτή η σκηνή δεν είναι ωραία, και καλύτερα να γινόταν αυτό, εσύ θα σκεφτείς πολύ σοβαρά αν η αντίδραση που σου προτείνει ο αναγνώστης ταιριάζει στον χαρακτήρα του ήρωά σου. Εσύ και μόνο εσύ ξέρεις το καλύτερο για το βιβλίο σου. Οπότε παίρνεις τις απόψεις και όπως λέει η φίλη μου η Μαρία, όποιες θες τις κρατάς και τις άλλες τις πετάς στα σκουπίδια.

Αυτά για σήμερα, ελπίζω να σας βοήθησα και να ήταν ένα διασκεδαστικό και χρήσιμο άρθρο. Περιμένω τις δικές σας συμβουλές γραφής στα σχόλια και την γνώμη σας για το πώς σας φάνηκε!